C'est ca

[Gast]

Sind ik me heugen kan, ben ik gek op Parijs.
Nee niet het Parijs van het tourisme, het échte Parijs.
Als je slentert door het Quartier Latin en dan op een pleintje Petanque spelen met een paar oude Parijzenaars om une verre du rouche en dan lichtelijk aangeschoten weer verder.
Een kerkje, min of meer verscholen tussen een woonblok en een pakhuis, een stoffig pastoorke en daar dan een paar uur mee praten onder het genot van weer de nodige glazen wijn. Hoewel het praten wat moeizaam gaat, ik met mijn veredelde school Frans met hier en daar wat jargon van de Parijzenaars en dan het pastoorke met een Bretonse tongval en geen tand meer in zijn mond, lispelend vertellend over hoe het vroeger was.
Dan kan mijn dag niet meer stuk en keer ik uitermate voldaan en vrolijk terug in mijn hotelkamer.
Dat is het Parijs, zoals beschreven door Emile Zola, dat is het Parijs waar je eigenlijk zo maar tegen mensen aan loopt, die zo zijn weggelopen uit het verhaal de kroeg van Zola.
Nee, ik heb niks met de Arc de Triomphe, nee ik heb niks met de Eiffeltoren. ik heb iets met het fonteintje, tegen een blinde muur van de kliniek waar de nieuwe Parijse burgers geboren worden. Dat fonteintje geeft echt drinkwater uit een prachtige koperen kraan en is omgeven door een mooi reliëf van groene druiventrossen en een afbeelding van Bacchus.
Ach Parijs, met geen pen te beschrijven, je moet er zijn, je moet het ademen, je moet het leven.

[Amber]

Ik ben ooit in mijn vrijgezelligste tijd één keer naar Parijs geweest met een paar vrienden en vriendinnen.
We gingen met een oude bestelbus, een tent en een paar slaapzakken.
We stonden op een camping midden in het Bois de Boulogne.
Vandaar namen we de metro naar de mooiste plekjes in Parijs; ja ook naar het Quartier Latin, waar ik nog een tekening heb laten maken van mezelf voor een paar francs; ik moest daarvoor 1 1/2 uur stilzitten.
Ik kan het nergens meer vinden; ik ben het op enig moment kwijt geraakt; jammer, want het leek best goed....
We kochten stokbrood en rode wijn en picknickten langs de Seine; het was lente en lekker warm weer.
We zijn ook naar de Sacre Coeur geweest en zaten daar op de trappen naast mensen afkomstig uit landen van over de hele wereld.
Er werd gezongen, gedanst, gelachen en nog meer van die leuke dingen .
We zijn er drie dagen geweest, maar dat was eigenlijk niet genoeg.
Een geweldige stad, dat Parijs; een stad om dagenlang in rond te dwalen en te genieten.
Tegenwoordig rijden we er alleen maar omheen via de Boulevard de Periferique.....een gekkenhuis, die autobaan, elke keer weer....

[maryam-ingrid]

Heerlijk Jan en Amber, zoals jullie die wereldstad omschrijven. Zo zou ik Parijs ook willen leren kennen. Helaas ben ik er nog nooit geweest. Ja inderdaad langs de autobaan