ambersforum

mijn mooiste reis ervaring was die keer dat we naar Afrika gingen en daar in de nacht aan kwamen mijn eerste woorden in de opening van het vliegtuig waren ; hier kom ik terug; en ja hoor we zijn er meerdere keren geweest en veel vrienden gemaakt en ook een gezin kunnen helpen. en nog hebben wij contact met een zoon ( we noemen hem Onze Zoon). grt bindels :Hello

Leuk verhaal Bindels maar zo kort. Vertel eens wat meer

Wél land in Afrika, Bindels? Verder een leuke reactie hoor en fijn dat jullie
daar een gezin hebben kunnen helpen terwijl jullie daar waren.

Zo'n 6 jaar geleden was ik weer in Turkye (ik vind de natuur daar overweldigend en ben geen strandmens)
Op deze reis was mijn zoon ziek en daarom bleef ik ook bij het hotel in de buurt.
Ik ging wat slenteren in de omgeving die wel 100 jaar in de tijd terug leek te zijn.
Ik ben iemand van de vierkante meter en wil dan ergens gaan zitten en kruipen om te kijken welke beestjes en plantjes er groeien die ik nog niet ken.
Hier ga ik helemaal in op en vergeet dan mijn omgeving.
Ook die keer.
Opeens komt er een oud vrouwtje naast mij zitten met in haar hand een schaaltje met pruimen en gebaarde dat die voor mij waren .
Ze bleek uit een van de hutjes te zijn gekomen, huisjes kon je het niet noemen.
De pruimen lagen op , naar ik in schatte , op haar mooiste servies.
De pruimen waren ook afgewassen, vermoedelijk in het irrigatiesysteem dat vlak langs haar huisje liep.
Ze zei niets maar bleef, alsof het vanzelfsprekend was mij gezelschap houden en moedigde mij regelmatig aan om toch vooral door te eten.
Het waren veel pruimen en nog niet helemaal rijp maar als ik wilde stoppen pakte ze het schaaltje weer en hield het onder mijn neus...........dooreten !
Ik probeerde af en toe iets te zeggen maar we konden elkaar niet verstaan.
Het hoefde voor haar ook niet.
Het was goed zo en ze genoot er zichtbaar van, dat ze mij een plezier kon doen.
Ik was tot tranen toe geroerd.
Hier was ik dus helemaal niet tegen opgewassen !!
Zoveel eenvoud en liefde die ze mij gaf was teveel om te voelen.
Zoiets had ik nog nooit in mijn leven ervaren en dat zal vermoedelijk ook wel de laatste keer zijn geweest.
Dit was een van de kostbaarste momenten van mijn leven en denk er nog vaak aan terug.
Bedankt lief mens dat je mij iets hebt gegeven dat onbetaalbaar is

Prachtig verhaal van een prachtige reiservaring, Ria.
Mijn ervaring is ook, maar dan in een land als Marokko, dat mensen, hoe arm ze ook zijn, je graag ontvangen en het weinige dat ze hebben met je willen delen zonder verdere bijbedoelingen; gewoon, vanuit hun hart.

Ja dat zonder bijbedoelingen, dat vind je hier toch niet meer (als het er al ooit geweest is)
Terwijl ik daar zo zat kwam er nog een man op de fiets aanrijden en die stapte af om mij met gebaren duidelijk te maken dat ik in zijn huis ook kon slapen.
Ja en nu denk jij; DAT ZAL WEL
Maar ook die uitnodiging was zo zuiver en puur dat het mij verlegen maakte.

Mannen nodigen mij hier ook wel eens uit dus ik weet het verschil heel goed.
Hier gaat het gepaard met een knipoog en een vieze grijns op hun smoel.

InderdaadRia, de bedoeling achter een uitnodiging hier of dáár is al heel snel duidelijk; in derde wereldlanden is het e.e.a. vaak bedoeld als een échte uitnodiging; van gastvrijheid dus......

Mooi verhaal Ria.
Krijg er plaatsvervangende kippevel van

Zoiets simpels kan zo mooi en ontroerend zijn! Mooi Ria!

Toen ik dat mee maakte raakte dat echt de kern van mijn zijn.
Ja en dat is, zoals je zegt, simpel en echt zonder poeha.
Wat was ik veel kwijt geraakt daarvan door de jaren heen.....