Als elfjarig jochie kreeg ik van een oom een Sunlightboxje.
De oude bekende filmrollen gingen daar nog in en dat liet ik dan doen door de winkelier.
Mooie foto's mee gemaakt, maar belangrijker, het fotografenvirus is toen in mij ontwaakt en is tot op vandaag nog steeds actief.
Ik heb nu nog een fullframe camera en wat lenzen, vergeleken met het Sunlightboxje niet één maar wel tien werelden verschil.
En toch blijft het belangrijkste, de mens die op de sluiterknop drukt.
Natuurlijk zijn mijn mogelijkheden veel uitgebreider nu, maar het is de fotograaf, die besluit af te drukken en niet het fototoestel.
Macro en vliegtuigen, dat zijn de onderwerpen waar ik het liefst mee bezig ben. Nee, ik heb niet meer de behoefte om lof te oogsten, ik maak nu plaatjes voor mezelf en waarmee ik door mijn famke wil herinnerd worden.
Ik toon dus nog maar weinig van het resultaat van mijn fotosessies.
Alleen de specials, die wil ik nog wel in mijn blog gebruiken.