Een verhaaltje voor het slapen gaan?

[Gast]

Vandaag gaat ze naar huis.
Na 6 maanden in een verpleeghuis te hebben verbleven zou je denken dat het een verheugende gebeurtenis is. Niets is minder waar. Vandaag geen gebak, vandaag gaat de vlag halfstok.

Ze woont alleen in een klein huisje in een klein dorp. Haar man is overleden, hun enige dochter heeft MS. Zij mist haar linkeronderbeen en een deel van haar gezichtsvermogen. Haar man overleed aan de gevolgen van dementie en ze is blij dat zij helder van geest is. Ze noemt dat zelf altijd een geluk bij een ongeluk. Tot vandaag.
Want vandaag mag ze naar huis. Een huis dat ontoegankelijk is voor de rolstoel. Het toilet en de badkamer zijn te klein om er te manoeuvreren.

Ze zal naar binnen worden gereden op een brancard. Ze zal in de rolstoel worden geholpen. Er zal 2 keer per dag iemand komen om haar in en uit bed te helpen. Drie keer per dag wordt haar eten en medicijnen gebracht. Ze zal de rest van de dag daar zitten. In een luier.
Ze zal daar de rest van haar léven zitten. Omdat ze, met haar heldere geest, in staat is om op een belletje te drukken.
Sinds 1 januari is op een belletje kunnen drukken namelijk teken van zelfredzaamheid.

Welkom in onze verzorgingsstaat.

Oh ja, slaap lekker

[Amber]

Oh, wat een afschuwelijk verhaal; ik krijg er tranen van in mijn ogen en ja......inderdaad gaat het deze kant op met onze "fijne" verzorgingsstaat.
Ze moesten zich de ogen uit hun hoofd schamen, daar in Den Haag (maar dat doen ze helaas niet; het zal ze aan hun reet roesten ).

[Amina]

Verschrikkelijk verhaal zo voor het slapen gaan. Maar het is de keiharde waarheid

We willen allemaal oud worden, maar oud zijn is niet altijd een pretje..

[TRUDY]

Ook ik vind het verschrikkelijk dat het steeds slechter wordt voor zieken en ouderen.

[maryam-ingrid]

Afschuwelijk