Enfin, er zit een handig kartonnetje bij als vorm zodat je het deeg er zo in kunt mikken, in de oven kunt schuiven en een uur mag zitten wachten.
Kartonnetje 1 ging van een leien dakje. Schuif schuif en klaar.
Kartonnetje 2 ging wat moeizamer en het was een gevecht tussen de vorm en mij. Wat denken jullie: IK WON!
Deeg erin, beide kartonnetje in de oven en de kookwekker gezet.
Geeft jongste ineens een gil: kartonnetje 2 was alsnog ontvormd waardoor het deeg heerlijk via het rooster naar beneden druppelde.
Optie a was: oven uitschakelen, beide cakejes eruit en aan de poets en de boen en niets lekkers achteraf.
Optie b: laat zitten hoe het zit en wacht af. Dat laatste hebben we dus gedaan met een prachtig resultaat. Bakje 1 was zoals de vorige week. Bakje twee had een kleine egale laag en het restant had zich als een soort ciabatta op de ovenbodem gevormd. Met het platte mes voorzichtig de buit binnengehaald om vervolgens een soort van 3 cakejes te kunnen presenteren. Is dat knap of is dat knap.
Moraal van verhaal: kijk zo heel erg goed uit met die gratis vormpjes. Het stelt niets voor. :pot
P.S. manlief bood spontaan aan de oven te zullen schoonmaken
